Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Wedding Sabotage Precautions

Aγαπημένο καλοκαίρι, έχεις λιγότερο από μήνα να μας αποδείξεις την αξία σου. Mέχρι στιγμής, παλεύω μέσα μου με τα επιχειρήματα υπέρ, ή κατά, του να σε "περνάω" στην πόλη. Όλα, μα όλα τα έντυπα, κάπου περιέχουν την άποψη αυτού, που θα χαρεί την άδεια πόλη. Κι ενώ στο φόντο, η ξεχασμένη τηλεόραση μου θυμίζει ότι, ακόμη και ο Μάικ Φασολάκης πάει στη θάλασσα, μάλλον ανήκω κι εγώ  σε αυτούς που θα συναντήσεις Κυριακή πρωί στα στενά του κέντρου πόλης...".
Εκτός των άλλων προνομίων, αυτή η αποχή από τα παραθεριστικά άγχη μου έδωσε, ότι πολυτιμότερο-----> Χρόνο. Λίγο χρόνο να σκεφτώ, να κάνω έρευνα και να προγραμματίσω με όρεξη μελλοντικά post, για αυτό το blog που λατρεύω.  

Θα ξεκινήσω ικανοποιώντας το request μιας γνωστής μου που με ρώτησε,  
"Τι δεν θα έκανες στο γάμο σου τώρα που έχεις παντρευτεί και ξέρεις;" 
Καλή ερώτηση. Τι δεν θα έκανα...
Η οργάνωση του γάμου είναι μια διαδικασία που απαιτεί organizing skills και συνέπεια στους χρόνους. Παρά τις συμβουλές πολλών "ειδικών", που πρεσβεύουν ότι θα χρειαστείτε 12 μήνες  προετοιμασίας, έχω να σας πω ότι εγώ ντύθηκα στα λευκά, Σάββατο απόγευμα, δύο μήνες  after the proposal...
Όρος βέβαια ήταν ότι, με αρχηγό τον πατέρα μου, είχα πολλούς καλοθελητές, υπερβολικά πρόθυμους να βοηθήσουν. Aπό εκεί και πέρα, όλα παίζονται βάσει επιλογών. Για αυτές άλλωστε τις επιλογές, θα μετανιώσετε αργότερα, ή όχι.  



Σωστό -Λάθος 
*  Όλα ξεκινούν από τη λίστα των καλεσμένων. Όλως παραδόξως, αντί να με ενοχλήσουν μακρινοί συγγενείς που είχαν υποχρέωση να καλέσουν οι γονείς μου, οι παρουσίες που δεν θα ήθελα τελικά, ήταν αυτές των φίλων, φίλων. Τι εννοώ ; Για να μη "χαλάσω" τις παρέες, σε πολλές περιπτώσεις κάλεσα τους φίλων των φίλων μου, ώστε να έχουν τον κολλητό τους και να περάσουν πιο όμορφα. ΛΑΘΟΣ. Ξέρετε γιατί; Γιατί δεν είδα στα πρόσωπα τους την παραμικρή συμμετοχή στη χαρά μου. Και γιατί να αισθανθούν χαρά άλλωστε, δεν ήταν δικοί μου άνθρωποι. Σκεφτείτε πως πριν λίγους μήνες, συνάντησα τυχαία στο δρόμο μια "τέτοια" καλεσμένη  η οποία δεν με χαιρέτησε. Μάλιστα... Χαμογελά  στο άλμπουμ του γάμου μου με το κρασί στο χέρι, χόρεψε, έφαγε, φλέρταρε, χάρηκα που πέρασε καλά στο γαμήλιο πάρτυ μου και φαντάστηκα πως κάτι θα μας έδενε. Λίγα χρόνια μετά όμως, δεν με χαιρέτησε... Για να μη βρεθείτε κι εσείς αντιμέτωποι με την προσωποποιημένη έλλειψη κοινωνικής παιδείας, "φροντίστε" να αφαιρέσετε από τη λίστα των καλεσμένων σας, τα ονόματα αυτών που δεν σας αγαπούν. Τόσο απλό !

* Άλλο σημείο άξιο λόγου είναι η λίστα δώρου. Επέλεξα να γραφεί στην πρόσκληση " λίστα γάμου για όσους επιθυμούν...αριθμός τραπεζικού λογαριασμού ". Σκέφτηκα ότι με αυτή επιλογή, αν και την ένιωθα άκομψη, θα επέλεγα εγώ ότι επιθυμούσα και δεν θα χρειαζόταν να αλλάζω δεκάδες δώρα, που ίσως δεν ήταν του γούστου μου. Αν με ρωτούσατε σήμερα, θα σας έλεγα ότι με αυτή την επιλογή, ξοδεύτηκε άναρχα μέρος των χρημάτων που προοριζόταν για δώρα. Μάλλον, θα προτιμούσα να είχα αυτή τη λίστα σε ένα κλασσικό κατάστημα ασημικών, ή σε πρακτορείο ταξιδίων. Γιατί ; Οι πολύ κοντινοί φίλοι, ή συγγενείς, θα σε ρωτήσουν τι δώρο θέλεις για το νέο σπίτι. Τα μελλοντικά κειμήλια άρα, θα σου τα δωρίσουν εκτός τραπέζης...Από την άλλη, οι ολίγον τι τσιγκούνηδες και κακοπληρωτές, επίσης θα παρακάμψουν την τράπεζα, γιατί θα σου προσφέρουν δώρο της αρεσκείας τους, αγορασμένο από είδη προσφοράς και μάλιστα, μη επιστρέψιμo. Μια χαρά άρα, θα ήταν το Christofle, ή το σαφώς πιο FRAGILE,  Baccarat, γιατί μόνο με αφορμή ένα γάμο μπορείς πια να αποκτήσεις  τα κλασσικά κομμάτια τους, στις δύσκολες εποχές που διανύουμε. Όσο το σκέφτομαι, ακόμη καλύτερα θα ήταν να είχαμε συμφωνήσει με ένα μεγάλο γραφείο ταξιδίων  που θα μας έδινε τη δυνατότητα να "εξαργυρώσουμε" τα ταξίδια-δώρο χωρίς περιορισμό, στα επόμενα χρόνια. Διότι, Ladies and Gentlemen, τα επόμενα χρόνια, που λογικά θα "χτιστεί" η δική σας οικογένεια, ταξίδια θα χρειαστείτε, για να αντεπεξέλθετε. Πολλά ταξίδια, θα με θυμηθείτε.      
* Κάτι ακόμη πολύ σημαντικό - κατά τον πονεμένο σύζυγο μου -, είναι το shoe size ! Αγοράστε σίγουρα μεγαλύτερο νούμερο παπούτσι για την ημέρα του γάμου σας. Εγώ το πρόβλεψα και χόρεψα τότε, φορώντας τις 12 εκατοστών JIMMY CHOO σατέν γόβες μου, μέχρι να ανατείλει ο ήλιος. Φυσικά, δεν θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω ξεκούραστη μετά από τόσες ώρες, αλλά τουλάχιστον δεν πλήγωσα τα πόδια μου, γεγονός που μπορεί να συμβεί ακόμη και με πολύ πληρωμένα παπούτσια. A και κάτι ακόμη, μην σας παραμυθιάζουν με την πρώτη νύχτα γάμου, στην πραγματικότητα αξίζει εκείνο το πρώτο brunch, μετά τη νύχτα γάμου...:-))))))


Ευτυχώς, αισθάνομαι ότι γενικώς τα πήγα καλά στην οργάνωση του γάμου μου :
*Δεν αγχώθηκα ούτε στιγμή----> ΣΩΣΤΟ
*Επέλεξα νυφικό φόρεμα λιτό, άρα σχετικά φθηνό, έτσι ακόμη κι αν ήταν μεγάλης υπογραφής ( Anna Molinari, Βluemarine ), δεν υπερχρέωσα την πιστωτική του γαμπρού. Γιατί να υπερχρεώσω άλλωστε, το νεοσύστατο κοινό μας λογαριασμό ;;;--->ΣΩΣΤΟ
*Φόρεσα πέπλο στην στέψη. Όχι μόνο δεν μετάνιωσα,αλλά παροτρύνω όλες τις φίλες μου να το φορέσουν στην εκκλησία ! Η αλήθεια είναι ότι, νύφη αισθάνθηκα τη στιγμή που κοιτάχτηκα στον καθρέφτη με το πέπλο, αν λοιπόν με ρωτήσετε, το θεωρώ--->ΣΩΣΤΟ 
*Τήρησα έθιμα, όπως την κουλούρα του γάμου, τη μακεδονίτικη πομπή πηγαίνοντας προς την εκκλησία και το σπάσιμο του ροδιού έξω από το πατρικό μου. Αυτά όλα, έδωσαν πολύ χαρά στην οικογένεια μου, κυρίως στα μέλη μεγάλης ηλικίας που ένιωσαν ότι κληροδότησαν τη παράδοση και έπιασε τόπο--->ΣΩΣΤΟ
*Προγραμμάτισα κλασσική γαμήλια φωτογράφηση στο στούντιο της φωτογράφου ( talented Χρύσα Νικολέρη ). Δεν φωτογραφήθηκα με τα πέπλα στον αέρα στη Ν.Παραλία, ούτε στον Πύργο του ΟΤΕ, ούτε στα κάστρα. Φωτογραφήθηκα μέσα στο στούντιο παίρνοντας εκείνες τις κλασσικές, μεταπολεμικού τύπου πόζες. Εγώ καθιστή, με την ανθοδέσμη στην αγκαλιά μου κι ο σύζυγος, όρθιος στο πλάι μου. Κάπως έτσι είχε ποζάρει το 1970 η μαμά μου και το 1940 η γιαγιά μου. Πολύ συγκινητικό, άρα και ΣΩΣΤΟ για εμένα.


Μακάρι να μπορούσα να σας περιγράψω τα συναισθήματα που προκύπτουν στη διάρκεια της προετοιμασίας του γάμου σας και κατά τη διάρκεια αυτού. Χωρίς να θέλω να μεγεθύνω τη σημασία τους, είναι σπουδαία κυρίως γιατί είναι πρωτόγνωρα (εδώ εξαιρούνται οι δευτεροπαντρεμένοι, ή τριτοπαντεμένοι, γιατί έχουν ξαναδεί το έργο και είναι απολύτως cool ...;-)
Nα θυμάστε ότι ποτέ δεν είναι αργά να το σκάσετε,


και αν είστε still αποφασισμένες να φτάσετε all the way down the aisle, εύχομαι εσείς και ο καλός σας να καταπλήξετε τα πλήθη !
 ΗΑPPY MARRIED LIFE !