Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

*La dolce vita

LE SIRENUSE HOTEL POZITANO

Η πρώτη αχτίδα του ήλιου που έμοιαζε πιο ανοιξιάτικη ανάμεσα  στις χειμερινές,  μου την έκανε τη ζημιά. Η άνοιξη μπήκε σήμερα στο δωμάτιο και στη ζωή μου. 
Όταν αυτό συμβαίνει, το πρώτο σύμπτωμα είναι η αφηρημάδα αλλά και η εσωτερική αναζήτηση που μεταφράζεται από τους έξω ως-----> 1.κοιμάται όρθια, 2.κάτι έχει, 3.έτσι είναι αυτές οι καλλιτεχνικές φύσεις, κάθε τόσο χάνονται στον κόσμο τους...
Το δεύτερο σύμπτωμα είναι χειρότερο γιατί έχει και συνέπειες. Αδυναμία στο να αντεπεξέλθω στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις. Κοινώς, όταν μπει η άνοιξη δεν μπορώ να δουλέψω. Μπορώ βεβαίως να παραστήσω την εργαζόμενη, αλλά μεταξύ μας τα μυαλά μου είναι σε μεσημεριανές σιέστες κάτω από τον ήλιο...


Κάπου μεταξύ όρθιου ύπνου και fake ξύπνιου, ταξίδεψα σήμερα στο Pozitano. Κάθισα στο μπαλκονάκι μου  για πρωινό και ήταν η ώρα 1.00 (δική μου είναι η φαντασίωση, το πρωινό σερβίρεται πλήρες και ότι ώρα θέλω). Στη διάρκεια της ημέρας έκανα βόλτα στα στενά, μύρισα τις διάσημες λεμονιές και δοκίμασα αμέτρητα χειροποίητα  σανδάλια. Ενδιάμεσα έφαγα gelato nocciola - mango και για βραδινό sea food grilliato με συνοδεία του αγαπημένου μου  Βrunello di Μoltancino (δική μου είναι η φαντασίωση, θα πιω κόκκινο κρασί με τα ψαρικά). 
To μόνο που υποχρεωτικά μου απέσπασε την προσοχή από την προσομοίωση και με κάθισε  σοβαρή μπροστά στο lap top,ήταν ένα προκαθορισμένο επαγγελματικό ραντεβού . Όταν αυτό τελείωσε, επανήλθα στο όνειρο και μια μόνο ηλεκτρονική διεύθυνση ήθελα να πληκτρολογήσω. www.lesirenuse.com 
Zαλισμένη από τα χρώματα και τα αρώματα του ιταλικού παραδείσου, σκέφτηκα πως θα ήταν ωραία  να κάνω μια  απόπειρα κράτησης ενός δίκλινου δωματίου, για το σαββατοκύριακο που μας έρχεται  (δική μου είναι η φαντασίωση, έχω όλα τα μέσα και καμία υποχρέωση, μπορώ άρα να φύγω απρογραμμάτιστα σε 2 ημέρες). MARCH 2010, FRIDAY 19 - SUNDAY 21, check availability------> NO ROOM AVAILABLE, HOTEL SOLD OUT !!!!!!!!....


Συγγνώμη τι θα πει, no room available, δηλαδή αν εγώ όντως ήθελα να ξυπνήσω στο Pozitano το Σάββατο  δεν θα μπορούσα;;; κι αν είναι έτσι ποιο από τα επόμενα σαββατοκύριακα μπορώ;;; 

Προς μεγάλη μου έκπληξη το request μου απορρίφτηκε αρκετές φορές ώσπου να με δεχτούν, στις 23 - 25 Απριλίου με τιμή $1011 per night για τη breakfast inclusive junior suite superior with private terrace (δική μου η φαντασίωση, αυτό είναι το δωμάτιο που επέλεξα).


GRAND HOTEL QUISISANA CAPRI
                                 
Το  βράδυ στο σπίτι συνέχισα να ονειρεύομαι ιταλικά ανοιξιάτικα ηλιοβασιλέματα. Ένα campari soda θα το πιω, έστω και εικονικά. Αυτή τη φορά δοκίμασα την τύχη μου στο Κάπρι. Διεθνής προορισμός με εκπληκτικά spa hotels και ατμόσφαιρα 60's ευημερίας. Το ξενοδοχείο όμως που έχει τη βαβούρα και τον κοσμοπολίτικο αέρα που θέλω είναι ένα. Στο no 2 της οδού Camerelle, από όπου παρελαύνουν όλοι όσοι θα βρίσκονται την ίδια περίοδο στο νησί, βρίσκεται  η σταθερή αξία Grand Hotel Quisisana! www.quisisana.com.
 Εκεί θα μαυρίσω στην κρυμμένη πισίνα και εκεί θα λιώσω στο spa. Στο σούρουπο θα εξερευνήσω όλα τα κοντινά σοκάκια και θα βρεθώ μπροστά στη θρυλική boutique Parissiene. Εκεί θα παραγγείλω στα μέτρα μου το original "capri παντελόνι" που φορούσε η Audrey σε μαύρο  και η Jackie Ο σε άσπρο. Λίγο πιο πάνω από την κεντρική Piazzetta θα βρω το διώροφο outlet κατάστημα RUSSO που μαζεύει κάθε τόσο τα υπόλοιπα των designer καταστημάτων του νησιού και τα πουλάει με έκπτωση 70%. To ίδιο βράδυ οι σερβιτόροι του αιώνιου hotspot εστιατορίου Villa Verde (www.villaverde-capri.com) θα μου τραγουδήσουν  live το "Una notte a Napoli" και θα μου σερβίρουν  σπιτικό  tiramisu και παγωμένο linoncello (δική μου είναι η φαντασίωση, θα μου τραγουδήσουν χωρίς να έχω γενέθλια). 
Τι γίνεται όμως με την διαθεσιμότητα; Mήπως πάλι κανονίζω χωρίς τον ξενοδόχο;;;;Ακριβώς!
H πλησιέστερη ημερομηνία που θα μπορούσα να φιλοξενηθώ στο Quisisana είναι 16 - 18 Απριλίου, σε junior suite pool side,  πληρώνοντας για τη διαμονή μου 650 ευρώ per night.
                                        
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ


Κάποτε ο σοφέρ του Rockefeller τον ρώτησε πως είναι άραγε να μένεις σε μια πολυτελή έπαυλη. Εκείνος τότε του απάντησε,  "αν πραγματικά μπορούσες να νιώσεις  πως είναι, θα κατοικούσες ήδη σε μια, αυτή θα ήταν το σπίτι σου". 
Έτσι κι εσείς, φανταστείτε  ότι ετοιμάζεστε για  ταξίδι, νιώστε με όλες σας τις αισθήσεις την εμπειρία και σύμφωνα με τον Rockefeller είναι θέμα χρόνου να συμβεί και στην πραγματικότητα! 


Μόνο μην το κάνετε όλες μαζί γιατί μπορεί να δημιουργηθεί πανικός στις κρατήσεις  ;-)
(ένας άλλος τίτλος που θα ταίριαζε στο άρθρο είναι---> Η κρίση, κρίση αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία!)